da: http://www.concertnews.be/recensietonen2.php?id=418&kop=Umberto

Concertnieuws.be

Delen 

Wie: Umberto Tozzi – Superstar + interview**
Waar: Grenslandhallen Hasselt
Wanneer: zaterdag 20 februari 2010
Interview: 

Umberto
Foto: Jan Garrevoet

Recensie: 

“Superstar”
heet de jongste tour van Umberto Tozzi waarbij hij zijn jongste plaat
in de spotlights wil plaatsen. Toch werd het vooral een best of-concert
in de Grenslandhallen in Hasselt. De Italiaan bracht enkel “L´amore
Quando Non C´e Piu” uit het nieuwe album, dat voorlopig enkel digitaal
beschikbaar is.

De
Grenslandhallen waren volgelopen. Uiteraard was de Italiaanse
gemeenschap sterk vertegenwoordigd. U had het moeten horen, toen Tozzi
vroeg of er Italianen in de zaal waren. De man had al snel door dat het
quasi een thuismatch was dat ie speelde, en besloot zijn bindteksten in
het Italiaans te houden. Wanneer een Italiaans zanger dat doet,
ontstaat op de een of andere manier een dialoog met het publiek,
waarbij bezoekers suggesties doen of hem iets toeroepen als antwoord.
Een “wij”-gevoel is dan nooit ver weg.

Tozzi liet rustig het podium vollopen met zijn  muzikanten die hij
één voor één voorstelde, terwijl een instrumentale collage van enkele
van Tozzi’s nummers te horen was. “Notta Rosa” begon rustig aan toetsen
waarna de sopraansax een prominente rol kreeg aan het begin van het
nummer dat daarna aanzwol om terug rustig te eindigen met sax. Over het
algemeen kreeg dit blaasinstrument dat van Belgische origine is, veel
aandacht in het ganse optreden. Het is dan ook een instrument dat
bloedgeile melodieën kan verwekken.

Al meteen gooide Tozzi een klassieker er tegenaan, met het
liefdeslied “Ti amo”. De handjes gingen moeiteloos de lucht in en
zwaaiden mee op deze allereerste hit die de man in zijn carrière beet
had. Ook werden gsm’s massaal bovengehaald om het moment voor eeuwig te
registreren. Hopelijk hadden die voldoende geheugen om ook de sterke
elektrische gitaarsolo op het einde ineens mee te pikken. Laaiend
enthousiast reageerde het 1700-koppige publiek. Meer dan terecht.

“Petite Marie”, het nummer waarmee de Fransman Francis Cabrel in
1974 een liedjeswedstrijd won bij Sud Radio, coverde Tozzi in het
Italiaans. In een daaropvolgend akoestisch moment, waarbij Tozzi alleen
op het podium stond en gitaar speelde, werd duidelijk dat zijn stem met
de jaren korelliger is geworden. We houden wel van die “grain”.

Daarna verwaterde het optreden even en moest Tozzi opnieuw het
publiek meekrijgen na een vrij lang uitgerokken instrumentaal nummer
waarbij elke muzikant zijn kunnen mocht tonen. Vooral de sax-en
drumsolo onthouden we hier uit.

We zijn halfweg en dan pas komt zijn backing vocal tijdens “Dimmi di
no” voor het eerst volledig uit de verf. Net daarvoor hoorden we een
verdienstelijk nieuwe song “L´amore Quando
Non C´e Piu” waar vooral de mondharmonica een prominente rol kreeg.
“Immensamente” kreeg de handen van het publiek op elkaar naar het einde
van de song, en ook de ballad “Si puo dare di piu”, opnieuw met een
schitterende sopraansax, wordt al snel herkend en meegezongen. Dan
horen we mensen “Gloria” en “ Gente di Mare” roepen. Maar zij moeten
nog even geduld hebben tot na “Gli altri siamo noi”.

Tozzi zet zijn finale in. De band speelt en hij zingt een niveau
hoger. Het nummer waarmee hij samen met Raf in 1987 derde werd tijdens
het Eurovisiesongfestival in Brussel, werd met een zachte beat
begeleid. Ook elektrische gitaar en een mannelijke en vrouwelijke
backing sloten zich aan. Pas verderop in het nummer viel de drummer ook
in. Zo werd het een knappe en toch ook frisse versie van deze
evergreen. Onnodig te vertellen dat deze song fel meegezongen werd
terwijl iedereen aan het meewiegen was.

Tijdens een sterk “Io muoi di te” installeerden de grootste fans
zich helemaal vooraan aan het podium. Zij kregen een zinderende
bisronde met – we waren hem bijna vergeten – de hit “Tu” en uiteraard
“Gloria”. Op de tonen van dat laatste nummer, in een versie van de
London Symphonic Orchestra, nam Tozzi afscheid van zijn Belgische fans
na een optreden dat weliswaar halverwege een dipje kende, maar ook
bewees dat deze man perfect zou kunnen passen in een format als Night
of the Proms bijvoorbeeld.

< Bert Hertogs >

De setlist:

  1. Sigla Strumentale
  2. Alleluia Se
  3. Notte Rosa
  4. Ti Amo
  5. Medley: Ciao Lulu’ – Qualcosa Quacuno – Brava
  6. Petite Marie
  7. A custico (Pendendo Anna – Lei – Mani)
  8. Io Camminero
  9. Vida
  10. L´amore Quando Non C´e Piu
  11. Dimmi di no
  12. Un corpo e un anima
  13. Immensamente
  14. Si puo dare di piu
  15. Gli altri siamo noi
  16. Gente di mare
  17. Io muoi di te
  18. Stelle stai

Bis:

  1. Tu
  2. Gloria
  3. Gloria – London Symphonic Orchestra


Bookmark and Share

Lascia un commento

Questo sito utilizza Akismet per ridurre lo spam. Scopri come vengono elaborati i dati derivati dai commenti.